Historia parafii w Obornikach Śląskich sięga co najmniej początków XV wieku, kiedy to
w dokumentach z 2 lipca 1403 roku wspomniano ks. Martinusa jako proboszcza tamtejszego kościoła. Już wtedy istniał kościół, a w 1623 roku wzniesiono nową, murowaną świątynię, która zastąpiła wcześniejszy drewniany kościół. Kościół ten znajdował się przy dzisiejszej ul. Marii Skłodowskiej-Curie, a obok stała dzwonnica wybudowana w 1607 roku.
Rozwój gminy protestanckiej
Reformacja Marcina Lutra miała duży wpływ na rozwój protestantyzmu na Śląsku.
W Obornikach gmina protestancka powstała już w 1545 roku i przejęła katolicki kościół. Pierwszym pastorem został Jan Sinner. W XVII i XVIII wieku kościół był kilkukrotnie rozbudowywany i remontowany, co obejmowało między innymi budowę nowej wieży w latach 1764-1796. Kościół posiadał bogato zdobione wnętrze, a w ołtarzu znajdował się obraz Ostatniej Wieczerzy wzorowany na dziele Leonarda da Vinci.
W latach 1907-1908 wybudowano nowy kościół ewangelicki przy ul. Trzebnickiej, który miał 42-metrową wieżę z zegarem oraz trzy dzwony. Styl architektoniczny świątyni łączył cechy romańskie wewnątrz z gotyckimi elementami na zewnątrz. Nowy kościół mógł pomieścić 800 wiernych. Uroczystość poświęcenia odbyła się 15 września 1908 roku. Po 285 latach użytkowania, stary kościół został rozebrany w 1912 roku, a ostatnia pozostała dzwonnica również została zburzona w 1923 roku.
Katolicy w Obornikach
Ekspansja protestantyzmu sprawiła, że życie katolickie w Obornikach zanikło na kilka stuleci. Katolicy zaczęli powracać do miasta na przełomie XVIII i XIX wieku, a w 1885 roku zbudowano pierwszą katolicką kaplicę przy obecnej ul. Wyszyńskiego. Na początku XX wieku liczba katolików wzrosła, co skłoniło władze kościelne do budowy nowego kościoła. 26 września 1901 roku został poświęcony kościół pw. św. Jadwigi Śląskiej, zaprojektowany przez wrocławskiego architekta Aleksisa Langera.
W 1904 roku ustanowiono samodzielną jednostkę administracyjną przy kościele św. Jadwigi. W latach 1906-1939 ks. Jerzy Schirmeisen aktywnie rozwijał życie religijne katolików, w tym obchody Bożego Ciała oraz działalność Bractwa Różańcowego.Parafia w Obornikach Śląskich, począwszy od okresu reformacji aż do końca II wojny światowej, była miejscem współistnienia społeczności protestanckiej i katolickiej, które rozwijały swoje obiekty sakralne i instytucje.
Od 1962 roku kościół poewangelicki w Obornikach Śląskich był dzierżawiony przez Państwowy Zespół Sanatoriów Przeciwgruźliczych na magazyn. W 1981 roku Wojewoda Wrocławski, Janusz Owczarek, wyraził zgodę na przekazanie go parafii rzymskokatolickiej. Decyzją Naczelnika Miasta z 1982 roku budynek i teren stały się własnością parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Kościół był w złym stanie technicznym, więc nowy proboszcz, ks. dr Tadeusz Skwarczek, podjął działania remontowe. Prace rozpoczęły się 11 maja 1982 roku, koncentrując się na remoncie dachu i murów. Pomimo umowy z sanatorium, które miało korzystać z budynku do 1983 roku, ks. Skwarczek zażądał wcześniejszego opuszczenia kościoła, co ostatecznie nastąpiło w listopadzie 1982.
Remont kościoła
Parafianie w ramach czynu społecznego rozebrali ścianki działowe, wymieniono stropy i częściowo dach. W lipcu 1983 roku ukończono prace nad marmurowymi posadzkami, a w sierpniu zakończono tynkowanie wnętrza. 23 października 1983 roku odbyła się pierwsza msza w odnowionym kościele. W lutym 1984 roku ks. prowincjał Seweryn Kłaput odprawił tam Mszę Świętą, a w marcu wprowadzono ogrzewanie.
Konsekracja i zmiany w kościele
16 września 1984 roku kościół został konsekrowany, a od tego momentu funkcjonował jako filialny pod wezwaniem św. Judy Tadeusza. W 1988 roku ukończono budowę organów, które powstały dzięki wsparciu parafian. W 1998 roku św. Antoni Padewski został drugim patronem kościoła.
Obraz św. Antoniego
Obraz św. Antoniego pochodzi z Husiatyna, skąd został przetransportowany po II wojnie światowej do klasztoru w Alwerni. Po długich staraniach, w 1983 roku obraz trafił do Obornik Śląskich, gdzie został umieszczony w bocznej kaplicy. W 1989 roku wpisano go do rejestru zabytków.
Inne dzieła sztuki
W kościele znajduje się także pastisz obrazu „Zdjęcie Chrystusa z krzyża”, wykonany w 1908 roku przez Klarę von Grapow. Obraz ten był mocno zniszczony, ale przeszedł gruntowną renowację w 1994 roku.Kościół przy ul. Trzebnickiej, odnowiony dzięki staraniom ks. Skwarczka i wsparciu parafian, stał się ważnym miejscem kultu dla mieszkańców Obornik Śląskich.
W 2001r. nastąpiły zmiany w administracji kościelnej w Obornikach Śląskich. Kościół
przy ul. Trzebnickiej stał się samodzielnym kościołem parafialnym.
Akt erekcyjny parafii pw. św. św. Judy Tadeusza i Antoniego Padewskiego, wydany przez Arcybiskupa Metropolitę Wrocławskiego ks. Kardynała Henryka Gulbinowicza,
nosi datę 20. grudnia 2001 r. Zwraca się w nim uwagę na fakt rozległości dotychczasowej parafii i liczbę mieszkańców objętych jej opieką. Nowa parafia powstała więc z podziału dotychczasowej dużej parafii. Została przyłączona do dekanatu Prusice.
Określony został także opis urzędowej pieczęci parafii, po polsku i po łacinie: „Sigill. Eccl. paroecialis Rom. Cath. S. Judae Thaddaei et S. Antonii Pad. in Oborniki Śl.”.
Proboszczem nowej parafii, liczącej 5 200 wiernych został ks. Franciszek Jadamus.
