Ferdynand Bulonne, później znany jako św. Antoni z Padwy, urodził się w Lizbonie
w 1195 r. W młodym wieku wstąpił do Kanoników Regularnych św. Augustyna, najpierw
w Lizbonie, a potem w Coimbrze, gdzie zdobył wykształcenie teologiczne i w 1219 r. przyjął święcenia kapłańskie.
‍
Rok później Ferdynand był świadkiem pogrzebu pięciu franciszkanów zamordowanych w Maroko. Poruszony ich męczeństwem, wstąpił do zakonu franciszkanów i przyjął imię Antoni. Pragnąc naśladować ich ofiarność, udał się do Afryki, jednak poważna choroba zmusiła go do powrotu. Los rzucił go na Sycylię, skąd udał się na kapitułę generalną zakonu w Asyżu, gdzie spotkał się ze św. Franciszkiem.
‍
Antoni spędził pewien czas w odosobnieniu w Montepaolo, poświęcając się modlitwie, studiom teologicznym oraz pracy duszpasterskiej. Jego niezwykłe kazania szybko zyskały uznanie, a dar wymowy i cuda przyciągały tłumy. Został mianowany generalnym kaznodzieją zakonu. W latach 1225-1227 głosił kazania we Francji, walcząc z herezją katarów, a po powrocie do Italii został prowincjałem Emilii i Mediolanu.
‍
W 1228 r. Antoni wygłosił kazanie przed papieżem Grzegorzem IX, który nadał mu przydomek „Arka Testamentu”. Papież zaprosił go do głoszenia kazań w Rzymie,
a Antoni napisał tam „Kazania na święta”. Po powrocie do prowincji udał się do Werony, gdzie miał odwagę stawić czoła okrutnemu księciu Ezelinowi III, który mimo groźby,
nie odważył się go skrzywdzić.
‍
Antoni był obdarzony wieloma charyzmatami, w tym darem bilokacji, czytania
w ludzkich sumieniach i prorokowania. Wykładał także filozofię na uniwersytecie w Bolonii. W 1230 r. zrzekł się urzędu prowincjała i udał się do Padwy, gdzie w 1231 r., wycieńczony chorobą, zmarł w wieku zaledwie 36 lat.
‍
Zaledwie rok po śmierci, 30 maja 1232 r., papież Grzegorz IX kanonizował Antoniego,
a jego grób w Padwie szybko stał się miejscem licznych cudów. Papieska komisja potwierdziła liczne uzdrowienia, w tym wskrzeszenia zmarłych. Św. Antoni stał się jednym z najbardziej czczonych świętych, a jego kult rozprzestrzenił się na cały świat.
‍
Św. Antoni jest patronem m.in. franciszkanów, Padwy, Lizbony, małżeństw, narzeczonych, dzieci oraz osób zaginionych. Jego święto obchodzone jest 13 czerwca. Bazylika w Padwie, gdzie spoczywają jego relikwie, jest jednym z najważniejszych sanktuariów chrześcijańskich. W 1946 r. Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.
‍
W ikonografii św. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim, często trzyma Dzieciątko Jezus lub lilię, symbol czystości.